Pożegnanie pani Olimpii Panasik

Żegnamy Cię, Droga Pani Olimpio, w imieniu Solidarności Walczącej oraz tych wszystkich, którzy, tak jak Ty, do niej należeli.

Żegnamy cię z żalem, że już Ciebie nie ma wśród nas.

Ale będziemy pamiętać Twoje zaangażowanie, poświęcenie i zapał w służeniu naszej wspólnej sprawie – walce o naszą Wolność. Będziemy pamiętać, jak w latach 1982-1984, narażając się na aresztowanie, wspomagałaś bezdebitowe wydawnictwa Solidarności Walczącej, prowadząc, we własnym mieszkaniu magazyn materiałów drukarskich i nielegalnych wydawnictw.

W 1984 roku, podobnie jak wielu z nas, przeżyłaś upokarzające aresztowanie i rewizje w domu. Znalazłaś się w gronie 22 osób objętych, jednym z wielu, aktem oskarżenia (choć ze względu na wiek odpowiadałaś z wolnej stopy).

W lipcu 1984 roku objęła Cię amnestia, ale dopiero w 1993 roku Sąd Najwyższy w Warszawie uznał, że aresztowanie było bezprawne, gdyż to, co robiłaś, służyło Polsce. Dziękujemy Ci, Droga Pani Olimpio, za Twoją walkę i Twój wkład w odzyskanie wolności naszej Ojczyzny.

Pożegnanie wygłosiła w trakcie pogrzebu Zofia Maciejewska.