Od jesieni 1988 r. do maja 1990 r. AISW wydawała co miesiąc (w fazie końcowej dwa razy w miesiącu) podziemny Serwis Informacyjny. Był on adresowany do redakcji czasopism wydawanych przez SW - z możliwością dokonywania przedruków - oraz do zachodnich przedstawicielstw SW. Otrzymywały go ponadto niektóre ambasady państw zachodnich w Warszawie oraz ośrodki polonijne.
W ostatnim okresie istnienia Serwis liczył 250 stron (500 stron znormalizowanych raz w miesiącu) - kolportowany był głównie w formie dyskietek komputerowych 5,25" (o pojemności 360 kB, pojemniejsze HD, o pojemności 1,2 MB były stosowane rzadko, gdyż były mniej popularne wśród odbiorców), ponadto, w ograniczonej liczbie, jako wydruki komputerowe. Było to jedyne w Polsce podziemne wydawnictwo wychodzące w tej formie. Interesujące, że wśród odbiorców była również Polonia brazylijska.
Oryginalne dyskietki z zapisem wydania z lutego 1990 r.
Serwis przygotowywany był na komputerach PC XT i AT w pracującym w DOS-ie programie ChiWtriter (za pomoc w konwersji plików do współczesnych standardów dziękujemy p. Zbyszkowi Mielewczykowi z Gdańska).
Zasadniczym celem Serwisu było dostarczenie redakcjom nielegalnych czasopism gotowego materiału do publikacji, zorientowanie ich w bieżących wydarzeniach oraz pewna edukacja polityczna.
Podstawą tworzenia kalendarium, stanowiącego pierwszą część każdeggo wydania, były nasłuchy zachodnich radiostacji, przegląd prasy krajowej (niezależnej i cenzurowanej) i sporadycznie zagranicznej. Uzupełniały go informacje własne. Większość wiadomości dotyczących Czechosłowacji pochodzi z dobrze redagowanego serwisu informacyjnego przygotowywanego w latach 1988-89 w Pradze przez Petra Uhla i Annę Sabatovą (wrocławskimi współpracownikami byli m.in. Jarosław Broda i Anna Morawiecka).
Najbardziej rozbudowany był dział nasłuchów - dzienniki radiowe BBC, RWE, RFI i "Głosu Ameryki", Deutschland Funk oraz Polskiego Radia i TVP były nagrywane na kasety magnetofonowe, przepisywane na kartonowe fiszki i przekazywane do redakcji, tam opracowywane i od razu wpisywane na dyski komputerów. Korzystano również z informacji od współpracowników w innych regionach Polski. Poszczególne zapisy w kalendarium oparte były przynajmniej na dwóch źródłach (zazwyczaj było ich więcej).
Kalendarium, zebrane z kolejnych miesięcy roku 1989, zostało w 2000 r. opublikowane w formie książkowej: Piotr Bielawski, Romuald Lazarowicz, Dziwny rok 1989, Morex, Warszawa 2000, 479 s. Książka jest dostępna m.in. w internetowej księgarni Wirtualnej Polski.
Nr 1 - październik 1988 Nr 2 - listopad 1988 Nr 3 - grudzień 1988 Nr 4 - styczeń 1989